Wednesday, September 28, 2011

Networking step-2 : NIC, MAC, IP and Connection

Cable လုပ္တာေတာ႔ၿပီးခဲ႔ၿပီ။ က်ေနာ္႔ရဲ႕ ေျပာင္းျပန္သီအိုရီ အရ ႀကိဳးရၿပီဆိုေတာ႔ တပ္ဆင္ဆက္သြယ္ဖို႔ ကဒ္ေတြအလွည္႔ေပါ႔။
အေျခခံအက်ဆံုးျဖစ္တဲ႔ ကြန္ျပဴတာ ႏွစ္လံုး ခ်ိတ္ဆက္ဖို႔ NIC (Network Interface Card) ကို တပ္ဆင္ထားရပါမယ္။ network card (သို႔) NIC လို႔ ေခၚၾကတဲ႔ device က ကြန္ျပဴတာ တစ္လံုးမွ ပို႔လိုတဲ႔ data ေတြကို electric signal အျဖစ္ ေျပာင္းလဲၿပီး cable ႀကိဳးမွ တဆင္႔ တဖက္ ကြန္ျပဴတာရဲ႕ NIC ဆီ ေပးပို႔ပါတယ္။ တဖန္ ၀င္ေရာက္လာတဲ႔ signal ေတြကို data အျဖစ္ျပန္ေျပာင္းၿပီး လက္ခံေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ (NIC ကို သီးသန္႔ device တစ္ခု အေနနဲ႔ Motherboard ရဲ႕ media slot မွာ စိုက္သံုးခဲ႔တာပါ။ ေနာက္ပိုင္းထုတ္ motherboard ေတြမွာေတာ႔ build in အေနနဲ႔ အေသတပ္ဆင္ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ NIC တပ္ဆင္ၿပီး မဟုတ္တဲ႔ laptop ေတြအတြက္လည္း USB NIC ေတြ ရိွပါတယ္)


ကြန္ျပဴတာ NIC ေတြဟာ RJ-45 (Registered Jack) port ျဖစ္တဲ႔အတြက္ ၀ါယာ ၈ ခု ပါပါတယ္။ pin 1 ဟာ ပို႔ႀကိဳး (+) ျဖစ္ၿပီး၊ pin 2 ဟာ ပို႔ႀကိဳး (-) ျဖစ္ပါတယ္။ pin 3 ဟာ လက္ခံႀကိဳး (+) ျဖစ္ၿပီး၊ pin 6 ဟာ လက္ခံႀကိဳး (-) ျဖစ္ပါတယ္။ ၈ ႀကိဳးမွာ ၄ ႀကိဳးပဲ အသံုးျပဳပါတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ဘယ္ NIC ျဖစ္ျဖစ္ pin အလုပ္လုပ္ပံု အတူတူ ျဖစ္လို႔ crossover cable ကို သံုးမွသာ pin 1 နဲ႔ 2 ပို႔ႀကိဳးဟာ တဖက္ NIC ရဲ႕ လက္ခံႀကိဳး pin 3 နဲ႔ 6 အျဖစ္ေရာက္ရိွမွာျဖစ္ပါတယ္။

Hub နဲ႔ Switch ေတြရဲ႕ pin 1 နဲ႔ 2 ဟာ လက္ခံ (+) (-) ျဖစ္ၿပီး pin 3 နဲ႔ 6 ဟာ ပို႔ႀကိဳး (+) (-) ျဖစ္လို႔ NIC နဲ႔ ေျပာင္းျပန္လုပ္ၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ Straight-through cable ကို အသံုးျပဳရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
NIC ေတြ ဆက္သြယ္အသံုးျပဳမွ မဟုတ္ပါဘူး။ လူေတာင္ တစ္ေယာက္ထက္ပိုရင္ မွတ္လို႔ရေအာင္ နာမည္ေတြ လိပ္စာေတြ လိုၿပီေလ။ NIC တစ္ခုမွာ အေသသတ္မွတ္ ထည္႔သြင္းၿပီးသား လိပ္စာတစ္ခု ပါပါတယ္။ MAC Address (Media Access Control Address) လို႔ ေခၚတဲ႔အျပင္၊ Physical address, Ethernet address, hardware address ရယ္လို႔လည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခၚၾကပါတယ္။ MAC address ဟာ NIC ထုတ္လုပ္စဥ္ကတည္းက သတ္မွတ္ထည္႔သြင္းေပးထားၿပီးျဖစ္လို႔ သာမာန္အသံုးျပဳသူေတြ အတြက္ေတာ႔ သိထားရံုပဲလိုပါတယ္။ လိုအပ္လို႔ MAC address ျပင္ဆင္အသံုးျပဳရမယ္ဆိုရင္လည္း (သံုးထားတဲ႔ OS ေပၚ မူတည္ၿပီး) ျပင္ဆင္ႏိုင္ပါတယ္။ (MAC address ျပင္နည္းကို ……. မွာ ေရးၿပီး ျဖစ္ပါတယ္) MAC address မွာ ၁၂ လံုး ပါ၀င္ၿပီး hexadecimal ျဖင္႔ ေဖာ္ျပပါတယ္။ hex မွာ ဆိုရင္ 0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,A,B,C,D,E,F ဆိုတဲ႔ ဂဏန္း ၁၆ လံုး ပါ၀င္ပါတယ္။ binary စနစ္ အရ ဆိုရင္ေတာ႔ decimal ဂဏန္း တစ္လံုးမွာ 4 bit ရိွပါတယ္။ decimal နဲ႔ binary ဖလွယ္မႈကို ေအာက္ပါဇယားမွာ ေလ႔လာႏိုင္ပါတယ္။

MAC address တစ္ခုမွာ hex ၁၂ လံုး ပါလို႔ 12 x 4 bit = 48 bit (6 byte) ျဖစ္ပါတယ္။ (ဥပမာ – 6C-F0-49-B3-C4-B7)
Windows မွာ MAC address ကို သိခ်င္ရင္ Run box မွာ cmd လို႔ ရိုက္ၿပီး ေခၚပါ။ cmd ေပၚလာရင္ ipconfig /all လို႔ ရိုက္ၿပီး Enter ေခါက္ပါ။ Physical Address ဆိုၿပီး ေဖာ္ျပပါလိမ္႔မယ္။

နားလည္လြယ္ေအာင္ ႏိႈင္းျပရရင္ MAC address ဆိုတာ NIC တစ္ခုရဲ႕ မွတ္ပံုတင္ နံပါတ္ ဆိုပါစို႔။ နာမည္၊ မွတ္ပံုတင္နံပါတ္ေတြ သိရံုနဲ႔ စာပို႔၊ ပစၥည္းပို႔ေတြ လုပ္မရေသးဘူးေလ။ ၿမိဳ႕၊ ရြာ၊ လမ္း စတဲ႔ လိပ္စာ အတိအက် ရိွဖို႔လည္း လိုေသးတာကိုး။ ကြန္ျပဴတာေတြကို Network ခ်ိတ္ၿပီး အလံုးေရ မ်ားစြာကို data ပို႔ယူလုပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ IP (Internet Protocol) Address လိုပါတယ္။ MAC address ကို physical address လို႔ ေခၚၿပီး IP address ကို logical address လို႔ ေခၚပါတယ္။ IP address တစ္ခုမွာ 1st Octet, 2nd Octet, 3rd Octet, 4th Octet ဆိုၿပီး အပိုင္းေလးပိုင္း ခြဲထားပါတယ္။

Octet တစ္ခုအတြက္ 8 bit ႏႈန္းနဲ႔ 4 Octet ဆိုေတာ႔ 32 bit (4 byte) ျဖစ္ပါတယ္။ IP address ေတြကို မွတ္သားလြယ္ေအာင္ decimal ဂဏန္းေတြနဲ႔ ေဖာ္ျပပါတယ္။ Octet တစ္ခုကို decimal ဂဏန္း 0 မွ 255 ထိ ျဖည္႔သြင္းႏိုင္ပါတယ္။ binary မွ decimal ေျပာင္းလဲမႈ အရ power of two ကို အေျခခံပါတယ္။

နမူနာ ေရးျပထားတဲ႔ IP address ကို binary အျဖစ္ ေျပာင္းလဲပံုကို ၾကည္႔ရေအာင္။ 192 . 168 . 26 . 10
1st Octet က 192 ျဖစ္လို႔ binary value မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။

2nd Octet က 168 ျဖစ္လို႔ binary value မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။

3rd Octet က 26 ျဖစ္လို႔ binary value မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။

4th Octet က 10 ျဖစ္လို႔ binary value မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။

IP address ေတြက network အမ်ိဳးအစား တူသည္ျဖစ္ေစ၊ မတူသည္ျဖစ္ေစ ကြန္ျပဴတာမ်ား အျပန္အလွန္ ဆက္သြယ္မႈ ျပဳႏိုင္ရန္ အေထာက္အကူ ေပးပါတယ္။ IP address တစ္ခုမွာ network ID နဲ႔ host ID ဆိုၿပီး ႏွစ္ပိုင္း ခြဲျခားႏိုင္ပါတယ္။ Network တစ္ခုတည္းဆိုရင္ network ID တူၿပီး၊ host ID ကြာျခားပါမယ္။ (ဥပမာ ေပးရရင္ တစ္ရပ္ကြက္တည္းသား ေတြဆိုရင္ လိပ္စာမွာ ရပ္ကြက္ တူမယ္၊ လမ္း (တူခ်င္) တူမယ္၊ အိမ္နံပါတ္ ကြာျခားမယ္ေပါ႔။ ဒီသေဘာပါပဲ)
Network ID ေပၚမူတည္ၿပီး Class A, B, C ဆိုၿပီး (၃) မ်ိဳး ခြဲျခားႏိုင္ပါတယ္။
Network Class A ဟာ IP ရဲ႕ 1st Octet တူမယ္။ က်န္တာေတြ ကြာျခားမယ္။ 1st Octet ရဲ႕ decimal value ဟာ 1 မွ 126 ထိ ျဖစ္မယ္။ Class A မွာ 1st Octet က ဘံုျဖစ္လို႔ အဲဒါဟာ network ID ျဖစ္ၿပီး၊ မတူတဲ႔ ေနာက္က Octet သံုးခုက host ID ျဖစ္ပါတယ္။
49.162.10.25
ဒီ IP ကို ျမင္တာနဲ႔ 1st Octet က 49 (1 မွ 126 ၾကား) ျဖစ္လို႔ Class A ဆိုတာ တန္းၿပီး သိမွာပါ။ သူ႔ရဲ႕ network တူ အျခား IP ေတြက

Class A မွာ ဘံုျဖစ္တဲ႔ 1st Octet က network ID ျဖစ္ၿပီး၊ ေနာက္က Octet ေတြက host ID ျဖစ္ပါတယ္။ ဘံုထားရတဲ႔ 1st Octet က လြဲၿပီး ေနာက္က သံုးတြဲေျပာင္းသံုးလို႔ရတဲ႔အတြက္ network အေရအတြက္ 16,777,214 လံုး အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။
Network Class B ဟာ IP ရဲ႕ 1st နဲ႔ 2nd Octet တူမယ္။ 1st Octet ရဲ႕ decimal value ဟာ 128 မွ 191 ထိ ျဖစ္မယ္။ Class B ရဲ႕ 1st နဲ႔ 2nd Octet က ဘံုျဖစ္လို႔ ေနာက္က ႏွစ္တြဲ ေျပာင္းသံုးႏိုင္ၿပီး 65,534 လံုး အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။ Class B ရဲ႕ IP ေတြက -

Class B မွာ ဘံုျဖစ္တဲ႔ 1st နဲ႔ 2nd Octet က network ID ျဖစ္ၿပီး၊ ေနာက္က Octet ေတြက host ID ျဖစ္ပါတယ္။
Network Class C ဟာ IP ရဲ႕ 1st, 2nd နဲ႔ 3rd Octet တူမယ္။ 1st Octet ရဲ႕ decimal value ဟာ 192 မွ 223 ထိ ျဖစ္မယ္။ Class C ရဲ႕ IP ေတြက -

Class C မွာ ဘံုျဖစ္တဲ႔ 1st , 2nd နဲ႔ 3rd Octet က network ID ျဖစ္ၿပီး၊ 4th Octet က host ID ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး Octet တစ္ခုပဲ ေျပာင္းလဲ သံုးစြဲလို႔ ရတဲ႔အတြက္ network တစ္ခုေအာက္မွာ 254 လံုးပဲ တပ္ဆင္ သံုးစြဲႏိုင္ပါတယ္။
Class သံုးခုကို ေအာက္ပါဇယားအတိုင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ မွတ္သားႏိုင္ပါတယ္။

ဒီ Class သံုးခု ကို အားနည္းခ်က္၊ အားသာခ်က္ ႏိႈင္းယွဥ္ဖို႔ ဒီလို မွတ္ၾကည္႔ရေအာင္ ….

IP တစ္ခုကို အိမ္လိပ္စာ အျဖစ္ တင္စားၾကည္႔တာပါ။ က်ေနာ္ ဆက္ရွင္းျပပါ႔မယ္။ စာတစ္ေစာင္ ပို႔ခ်င္တယ္ဆိုပါစို႔။ မိမိနဲ႔ ၿမိဳ႕တူတယ္၊ ရပ္ကြက္ မတူဘူးဆိုရင္ ပို႔ရမယ္႔ ခရီးက ရပ္ကြက္ကို ေက်ာ္ပို႔ရမွာမို႔ အခ်ိန္ၾကာမယ္။ (ဒါက Class A ေပါ႔)။ ဒုတိယ ၿမိဳ႕တူမယ္၊ ရပ္ကြက္တူမယ္ ဆိုရင္ ပိုျမန္လာမယ္။ ရပ္ကြက္တြင္းမွာပဲ ပို႔ရမွာကိုး။ (ဒါက Class B)။ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုက ၿမိဳ႕တူတယ္၊ ရပ္ကြက္တူတယ္၊ လမ္းတူတယ္ ဆိုရင္ ပိုေတာင္ ျမန္သြားၿပီ။ တစ္လမ္းထဲမွာပဲကိုး။ (ဒါက Class C)။ Class C မွာ အကုန္တူၿပီး အိမ္နံပါတ္ေလးပဲ လြဲမွာ ျဖစ္လို႔ အလံုးအေရအတြက္ နည္းနည္းပဲ ခ်ိတ္လို႔ ရေတာ႔မွာေပါ႔။ ဒါက သူ႔ရဲ႕ အားသာခ်က္နဲ႔ အားနည္းခ်က္ပဲ။ အျမန္ႏႈန္းကို အဓိက ေျပာခ်င္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမင္သာေအာင္ ဥပမာ ေပးတာပါ။ Network တစ္ခုထဲမွာ ဘယ္သူမွ အလံုးႏွစ္ရာေက်ာ္ မသံုးျဖစ္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ႔ Class C က အသင္႔ေတာ္ဆံုး ျဖစ္မွာပါ။
အဲဒီေလာက္ဆိုရင္ IP address ေတြကို နားလည္ေလာက္ၿပီ ထင္ပါတယ္။ Windows မွာ Input လုပ္ၾကည္႔ရေအာင္။ အရင္ဆံုး ကြန္ျပဴတာ ႏွစ္လံုးတည္းကို crossover cable သံုးၿပီး တိုက္ရိုက္ဆက္သြယ္လိုက္ပါ။ *(windows က driver အဆင္ေျပလို႔ device ေပၚေနၿပီလို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ႀကိဳးတပ္တဲ႔ ေနရာကပဲ စေျပာပါ႔မယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ သံုးေနၾကတဲ႔ ကြန္ျပဴတာေတြမွာ NIC သီးသန္႔ စိုက္ၿပီး driver install ခက္ခက္ခဲခဲ လုပ္ေနရမယ္႔ ကြန္ျပဴတာလည္း မရိွေတာ႔ပါဘူး။ အကုန္ Ready ပဲကို)။
Start > Control Panel ကို click ပါ။
Control panel မွာ “Network Connections” ကို double-click ႏွိပ္ၿပီး ဖြင္႔႔ပါ။
“Local Area Connection” ဆိုတဲ႔ icon ကို ေတြ႔ပါလိမ္႔မယ္။ *(မေတြ႔ခဲ႔ဘူးဆိုရင္ေတာ႔ NIC ကို windows က မသိလို႔ (သို႔) NIC တစ္ခုခု ခ်ိဳ႕ယြင္းမႈေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ Motherboard driver cd ကေန network အတြက္ driver ကို install လုပ္လိုက္ပါ)။

Icon ကို double click ႏွိပ္ၿပီး Enable လုပ္လိုက္ပါ။ (right-click > Enable ကို ႏွိပ္လို႔လည္းရပါတယ္)။ cable ႀကိဳး တပ္မထားရင္ (သို႔) ႀကိဳးတပ္ထားတဲ႔ NIC ႏွစ္ခုလံုး power ဖြင္႔မထားရင္ icon မွာ ၾကက္ေျခခတ္အနီ ျပေနပါလိမ္႔မယ္။

NIC ႏွစ္ခု connected ျဖစ္သြားရင္ ၾကက္ေျခခတ္ ေပ်ာက္သြားလိမ္႔မယ္။ right-click > Properties ကို ႏုိပ္ပါ။ ေပၚလာတဲ႔ box ရဲ႕ General tab မွာ Internet Protocol (PCP/IP) ကို click လုပ္ၿပီး properties ကို ထပ္ႏုိပ္ပါ။

IP ျဖည္႔သြင္းဖို႔အတြက္ windows ေပၚလာပါတယ္။ “Obtain an IP address Automatically” ဆိုတာက OS မွ IP address ကို အလိုေလ်ာက္ သတ္မွတ္ေပးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိစိတ္ႀကိဳက္ ျဖည္႔သြင္းႏိုင္ဖို႔အတြက္ “Use the following IP address” ဆိုတာကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။

IP address ရဲ႕ အကြက္လြတ္ေနရာမွာ မိမိအသံုးျပဳမယ္႔ network class အမ်ိဳးအစားအလိုက္ IP တစ္ခုကို ျဖည္႔သြင္းပါ။ က်ေနာ္ကေတာ႔ Class C ကို သံုးမွာျဖစ္လို႔ ခ်ိတ္ဆက္မယ္႔ ကြန္ျပဴတာ ႏွစ္လံုးလံုးရဲ႕ IP address ေရွ႕သံုးကြက္ အတူတူ ျဖစ္ရမယ္။ ေနာက္ဆံုးအကြက္တစ္ခုပဲ တစ္လံုးနဲ႔ တစ္လံုး ကြဲျပားမယ္ေပါ႔။ ေနာက္ဆံုးအကြက္ကေတာ႔ 1 ကေန 254 အတြင္း တစ္ခုခု ျဖစ္ရပါမယ္။ ဥပမာ – ဒီကြန္ျပဴတာက ေနာက္ဆံုး အကြက္ မွာ 10 ဆိုရင္ သူနဲ႔ခ်ိတ္မယ္႔ အျခားတစ္လံုးက 12 ေပါ႔။ (သူ႔အိမ္နံပါတ္ကို 10 သတ္မွတ္ၿပီး ျဖစ္လို႔ ေနာက္အိမ္တစ္လံုးက 10 ထပ္ျဖစ္လို႔ မရေတာ႔ဘူးေလ။ နားလည္မွာပါ) IP ေနရာမွာ ျဖည္႔သြင္းၿပီးတာနဲ႔ “Subnet mask” ဆိုတဲ႔ box ကို click လိုက္တာနဲ႔ 255.255.255.0 ဆိုၿပီး အလိုလို ျဖည္႔သြင္းၿပီး ျဖစ္သြားမွာပါ။ (IP address ရဲ႕ Octet မွာ အေသးဆံုးက 0 ျဖစ္ၿပီး အႀကီးဆံုးက 255 ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ႔ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ IP တကယ္ျဖည္႔သြင္းရင္ေတာ႔ 1 မွ 254 ထိသာ ျဖည္႔သြင္းပါတယ္။ 0 နဲ႔ 255 ကို အစြန္းႏွစ္ဘက္အျဖစ္ လြတ္ထားရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က 1st Octet ကို 192 လို႔ ျဖည္႔သြင္းလိုက္တာနဲ႔ 192 မွ 223 ၾကားျဖစ္လို႔ Class C မွန္း ကြန္ျပဴတာက တန္းၿပီးသိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင္႔ “Subnet mask” ဆိုတဲ႔ box ကို click လိုက္တာနဲ႔ 255.255.255.0 ဆိုၿပီး အလိုလို ျဖည္႔သြင္းေပးသြားတာပါ။ အဓိပၸါယ္ကေတာ႔ “တူ.တူ.တူ.မတူ” ဆိုၿပီး လုပ္ငန္းေလွ်ာ႔နည္းေအာင္ ကူညီေပးတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်ိတ္ဆက္လိုက္တဲ႔ ကြန္ျပဴတာ တစ္လံုးက data ပို႔ေတာ႔မယ္ဆိုတာနဲ႔ ေနာက္ဆံုးတစ္လံုးသာမတူတဲ႔ IP ကိုပဲ ရွာပို႔ရမယ္ဆိုၿပီး တန္းသိဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ နားလည္လြယ္ေအာင္ လွ်ာရွည္တာပါ)

ကြန္ျပဴတာ ႏွစ္လံုးလံုးမွာ IP ျဖည္႔သြင္းၿပီး OK လိုက္တာနဲ႔ ကြန္ျပဴတာႏွစ္လံုး ဆက္သြယ္ၿပီး ျဖစ္သြားပါၿပီ။ “how icon in notification area when connected” ဆိုတာကို check ေပးခဲ႔ရင္ taskbar မွာ network icon ေပၚလာပါလိမ္႔မယ္။

မိမိကြန္ျပဴတာ အျခားတစ္ခုခုနဲ႔ network ခ်င္း ဆက္သြယ္မိၿပီဆိုတာနဲ႔ now connected ဆိုၿပီး taskbar ရဲ႕ notification area မွာ စာတမ္းေလး ေပၚလာပါလိမ္႔မယ္။
ဒါဆိုရင္ေတာ႔ ကြန္ျပဴတာႏွစ္လံုး ဆက္သြယ္ခ်ိတ္ဆက္မႈ ေအာင္ျမင္ပါၿပီ။ ဒီပို႔စ္ေလး နားၿပီး ေနာက္တစ္ဆင္႔ ေနာက္မွေပါ႔ ……
Source: သံလုံငယ္